Np. wbrew zasadom obowiązującym w tajnej policji politycznej oficerowie Stasi de facto dekonspirują swojego TW przed licznymi innymi funkcjonariuszami prowadząc głośne rozmowy na dziedzińcu Komendy, które słyszą przypadkowi pracownicy. Takie zachowanie było niedopuszczalne.Kolega zza biurka nie powinien znać tożsamości TW, a co dopiero funkcjonariusze na dziedzińcu komendy!
Nieprzekonujące jest także sugerowanie, że artyści inwigilowani przez Stasi prowadzili jakąś działalność opozycyjną. Jak wiadomo w NRD poważnej opozycji politycznej nie było.
Nieprawdopodobny jest też wątek "dobrego ubeka" - ciekawe, czy opiera sie on na jakiejś autentycznej historii, czy to licentiae poetica twórców filmu. W każdym razie nawet, jeżeli taki wypadek się zdarzył na prawdę, to nie był on typowy dla tamtych czasów (tak, jak nie
Cenne jest pokazanie, że to, co zapisano w aktach tajnej policji politycznej nie oddaje realnej rzeczywistości. Np. zdanie tępego ubeka, że główny bohater filmu popiera zakaz wyjazdu dla jednego z kolegów. Także suche zobowiązanie tragicznie zmarłej artystki do współpracy z SB nie oddaje realiów, w jakich została ona zmuszona do jego podpisania.